کلمات

 دستورالعمل های جدید تعیین محل مجاز دوچرخه های الکترونیکی را مشکل می کند. در اینجا چیزی است که ما در حال حاضر می دانیم.

مسیر دیدنی ملی آریزونا 800 مایل بین مکزیک و یوتا را پوشش می دهد و در بیابان ها ، کوه ها ، دره ها ، مناطق بیابانی و پارک های ملی می بافد. یکی از 11 مسیرهای دیدنی ملی در این کشور ، در کنار مسیر کرست اقیانوس آرام و دنباله آپالاچی قرار دارد.

اما بر خلاف آن دو مسیر ، مسیر منظره آریزونا امکان دوچرخه سواری کوهستانی را در هر مایل فراهم می کند که از بیابان یا دو بخش کوچک در پارک های ملی عبور نمی کند.

متیو نلسون ، مدیر اجرایی انجمن دنباله آریزونا ، یک گروه غیر انتفاعی که بر حفاظت و نگهداری از مسیر تمرکز کرده است ، می گوید: "مسیر آریزونا واقعاً در دهه 1980 هنگامی که دوچرخه سواری کوهستان در حال ظهور بود ، به شکل ایده آل متولد شد."

همچنین بخوانید: چگونه یک طراح وب شوید

"پیاده روی ، دوچرخه سواری کوهستانی و اسب سواری همه کاربردهای مساوی در نظر گرفته شدند. و این یکی از مواردی است که مسیر ما را منحصر به فرد می کند ، این است که طبیعت واقعاً همه کاره های بدون موتور است. "

در حال حاضر یک چیز در اکثر قریب به اتفاق مسیر آریزونا مجاز نیست: دوچرخه های برقی. اما این ممکن است تغییر کند ، و به زودی.

در سال 2019 ، وزارت کشور (DOI) دستور منشیگری را با هدف افزایش فرصت های تفریحی برای دوچرخه های الکترونیکی در زمینهایی که مدیریت می کند ، صادر کرد.

این سازمان به چهار آژانس زمینی خود دستور داد تا مناطقی را که در آن دوچرخه های برقی مجاز است ، در نظر بگیرند. با این حال ، این چراغ سبز برای دوچرخه سواری الکترونیکی شما در زمین های عمومی نبود.

این امر باعث ایجاد یک قانون گذاری در مقیاس بزرگ شد که در نهایت به مدیران زمین های محلی منابع و نظارت می دهد تا مشخص کنند که کجا و کجا نمی توانید دوچرخه سواری کنید (به عنوان دو یا سه چرخ با موتور الکتریکی کوچک کمتر از 750 وات یا 1 اسب بخار تعریف می شود. )

بنابراین کجا می توانید دوچرخه الکترونیکی در زمین های عمومی سوار شوید؟ پاسخ کوتاه: بستگی دارد. قوانین بر اساس جایی که سوار می شوید متفاوت است و به سرعت تغییر می کند. همیشه قبل از خروج ، آخرین اطلاعات را با مدیر زمین محلی خود بررسی کنید.

در حال حاضر ، در سرزمین های فدرال ، می توانید دوچرخه الکترونیکی خود را در هر مسیر یا جاده ای که وسایل نقلیه موتوری مجاز هستند ، سوار شوید. اگر امروز به دنبال رکاب زدن دوچرخه الکترونیکی در یک پارک ملی ، در زمین BLM یا در یک جنگل ملی هستید ، بهترین گزینه این است که به مسیرها و جاده هایی پایبند باشید که در آنها اتومبیل ، وانت ، موتورسیکلت و سایر موارد را نیز خواهید یافت. وسایل نقلیه موتوری

 مناطق بیابانی تعیین شده برای دوچرخه ، برقی یا غیرمجاز ممنوع است. قوانین مسیرهایی که توسط دولت های ایالتی یا محلی مدیریت می شوند از مکانی به مکان دیگر متفاوت است.

اما - و این صخره است - آن همه تک آهنگ باشکوه در سرزمین های فدرال چطور؟

به احتمال زیاد ، مسیر چند منظوره بدون موتور که می خواهید سوار شوید در حال حاضر برای دوچرخه سواران کوه باز است ، اما هنوز برای دوچرخه های الکترونیکی باز نشده است. هرچند محکم بمانید

سیاست به سرعت در حال حرکت است-یا به همان سرعتی که سیاست از طریق دولت حرکت می کند-مسیرهای بیشتری را در سرزمین های فدرال برای دوچرخه های الکترونیکی و به ویژه دوچرخه های برقی کوهستانی کلاس 1 باز می کند.

آغازگر سریع در دسته های دوچرخه الکترونیکی: کلاس 1 شامل بیشتر دوچرخه های برقی است. این دوچرخه ها دارای عملکرد کمک پدال هستند که می تواند به سرعت 20 مایل در ساعت برسد. این تقویت کننده تنها زمانی کار می کند که پدال می زنید.

دوچرخه های الکترونیکی کلاس 2 نیازی به رکاب زدن ندارند اما در عوض دارای دریچه گاز هستند و می توانند تا 20 مایل در ساعت حرکت کنند. دوچرخه های کلاس 3 دوچرخه های کمکی هستند که می توانند در هنگام رکاب زدن به سرعت 28 مایل در ساعت برسند.

مسأله به صورت تقسیم شده بوده است. طرفداران استدلال می کنند که دوچرخه های الکترونیکی دسترسی افراد بیشتری را به فضای باز آسان تر می کنند. با افزایش بازدید از پارک های ملی و زمین های عمومی ، ترافیک نیز افزایش می یابد.

دوچرخه های الکترونیکی راهی مناسب برای بیرون آوردن افراد بیشتر از اتومبیل خود و کاهش آلایندگی و ازدحام هستند ، می گویند دوچرخه های الکترونیکی. به گفته سرویس پارک ، آنها برای بازدیدکنندگانی که مایل به دوچرخه سواری هستند اما به دلیل آمادگی جسمانی ، سن ، ناتوانی یا راحتی محدود هستند ، گزینه هایی را ارائه می دهند.

با این حال منتقدان استدلال می کنند که دوچرخه های الکترونیکی برای مسیرهای باریک خاکی بسیار سریع حرکت می کنند و چالش های ایمنی را ایجاد می کنند. برخی از گروه های حامی ، مانند اسب سواران بازگشت به کشور ، می گویند سیاست های دولتی مانند دستور منشیگری DOI دارای تعصبی ذاتی است که دوچرخه های الکترونیکی را به هزینه سایر کاربران دنبال می کند.

و دیگران نگران تأثیرات زیست محیطی دوچرخه های الکترونیکی و نمونه ای هستند که ممکن است برای موتورهای برقی از هر نوع دسترسی به زمینهای بدون موتور در آینده راحت تر شود.

در اینجا نگاهی داریم به اینکه برخی از بزرگترین آژانس های مدیریت زمین روی دوچرخه های برقی ایستاده اند و چه چیزی ممکن است به زودی تغییر کند.